ഒഥല്ലോ പ്രതിനായകൻ

ഹേ കാപ്പിരി,
നിന്റെ അപക്വബോധം
ദുരന്തത്തിന്റെ തിരശ്ശീല വീഴ്ത്തി
അന്ത്യചുംബനത്തിനായി
അവൾക്കരികിലെത്തുമ്പോൾ
നിന്നിൽ എന്തായിരുന്നു
യുദ്ധ വീരനായ മൂർ
ഇതാ നീ വീണിരിക്കുന്നു
ബ്രബൻഷ്യോ വാക്കുകൾ
നിന്റെ കറുത്ത അന്ധകാരത്തിൽ
മൂർച്ചയുള്ള ആയുധം മിനുക്കി
പ്രണയത്തിന്റെ ചുന കുടിച്ച
ദിനങ്ങളിൽ
കൗശല പ്രവാഹങ്ങൾ ഇരമ്പി
നിന്റെ കാമരാത്രികളിൽ
അറിയാതെ കണ്ണുകെട്ടി
മൃതിയുടെ ബോധമില്ലാകയങ്ങളിൽ
കുരിശിൽ തറച്ച ജഢം പോലെ…
അശാന്തിയുടെ പർവ്വതങ്ങളിൽ
മലിനമായ തെംസിന്റെ തീരത്ത്
മൺചെരാതിൽ രക്തം
നിറച്ചുവെച്ച രാത്രിയിൽ
നക്ഷത്രങ്ങളുടെ കലമ്പലുകൾക്കു
നടുവിൽ നിന്ന്
വെണ്ണക്കൽ പ്രതിമയെ താലോലിച്ച്
വിഷം കുടിച്ചു കറ്റമുളളുകളുടെ
ശവമഞ്ചം ഒരുക്കി മൗറിഷ് കാപ്പിരി
നപുംസകം അലഞ്ഞ അവസാന
രാത്രിയും കടന്നു പോകവെ
പ്രകാശം പരന്നിട്ടില്ലാത്ത
ബലിമൃഗമായ് ഒടുക്കം
നരകത്തിന്റെ വാതിലിനു മുന്നിൽ
പാപഭാരത്തിന്റെ മാറാപ്പു-
മേന്തി നിൽക്കുമ്പോൾ
അകലെ നിലാവെളിച്ചത്തിൽ
കൂരമ്പു കൊണ്ടു ചത്ത
നായാട്ട് മൃഗത്തെ പോലെ
ഡെസ്ഡിമോണ മൂകബധിരയായ്
ശാന്തമായി ഉറങ്ങുന്നു
അവളുടെ മാറിലെ ചൂടുമായ്
പർണ്ണകുടീരത്തിൽ
മഞ്ഞുകാലത്തിന്റെ പുതപ്പ്
അകലെ വെലിച്ചെറിഞ്ഞ് ഉണരവെ
ഇയാഗോ മൊഴികൾ
വിശുദ്ധ വരിയായ് നിന്നിൽ
പതിഞ്ഞ നാളിൽ
ഇവിടെയിതാ പ്രണയം
തോൽവിയുടെ തൊപ്പിയണിയുന്നു
നായകൻ ഇയാഗോ
ഇവിടെയെവിടെയോ ഉണ്ട്.