ഇന്ന് ദേശീയ ക്ഷീരദിനമാണ്. ഡോ. വർഗീസ് കുര്യന്റെ നൂറ്റിമൂന്നാമത്തെ ജന്മവാർഷികം. കുര്യന്റെ മരണശേഷം 2014 മുതൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജന്മദിനമായ നവംബർ 26 ഭാരതത്തിന്റെ ദേശീയ ക്ഷീരദിനമായി ആചരിക്കുന്നു. ക്ഷീര വ്യവസായത്തിൽ വിപ്ലവം സൃഷ്ടിക്കുകയും ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ഗ്രാമീണ കർഷകരെ ശാക്തീകരിക്കുകയും ചെയ്ത ദീർഘദർശിയായിരുന്നു ഇന്ത്യയിലെ “ധവളവിപ്ലവത്തിന്റെ പിതാവ്” എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന വർഗീസ് കുര്യൻ. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതവും പ്രവർത്തനങ്ങളും പുതിയ തലമുറയ്ക്ക് വിലപ്പെട്ട പാഠങ്ങൾ നൽകുന്നു.
കാഴ്ചപ്പാടും സ്ഥിരോത്സാഹവും: ഇറക്കുമതിയെ ആശ്രയിക്കാതെ, ക്ഷീരമേഖലയിൽ ഒരു സ്വാശ്രയ ഭാരതമാണ് കുര്യൻ വിഭാവനം ചെയ്തത്. നിശ്ചയദാർഢ്യത്താൽ പരിവർത്തനപരമായ മാറ്റം പാലുല്പാദനത്തിലും സംസ്കരണത്തിലും വിപണനത്തിലും സാധ്യമാണെന്ന് തെളിയിച്ചുകൊണ്ട് എല്ലാ പ്രതിബന്ധങ്ങൾക്കും എതിരായി അദ്ദേഹം ഉറച്ചുനിന്നു. വ്യക്തമായ കാഴ്ചപ്പാട് ഉണ്ടായിരിക്കുകയും വെല്ലുവിളികൾ നേരിടുമ്പോൾ പോലും അതിൽ ഉറച്ചുനിൽക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് ഇതിൽ നിന്നുള്ള പാഠം. പാർശ്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ടവരെ ശാക്തീകരിക്കുക: സഹകരണ മാതൃകയിലൂടെ ഗ്രാമീണ കർഷകരെ, പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീകളെ ശാക്തീകരിക്കുന്നതിൽ അദ്ദേഹം വിശ്വസിച്ചു. ആനന്ദ് മാതൃകാ ക്ഷീരസഹകരണസംഘം കർഷകർക്ക് ന്യായവില നൽകുകയും അവരെ ബിസിനസിൽ പങ്കാളികളാക്കുകയും ചെയ്തു. സമൂഹത്തിലെ പാർശ്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ടവരുടെ ശക്തി തിരിച്ചറിയുകയും, അവരെ ഉൾപ്പെടുത്തി സ്ഥാപനങ്ങൾ ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോഴാണ് യഥാർത്ഥ വികസനം സംഭവിക്കുന്നത്. സമഗ്രമായ വളർച്ചയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുക എന്നതാണ് ഇത് നൽകുന്ന പാഠം.
നവീകരണവും പൊരുത്തപ്പെടുത്തലും: കുര്യൻ ക്ഷീര മേഖലയുടെ വികസനത്തിനായി ആധുനിക സംസ്കരണ രീതികളും സാങ്കേതികവിദ്യകളും, വിപണന തന്ത്രങ്ങളും പ്രയോഗിച്ചു. അതിലൂടെ വലിയ അളവിലുള്ള പാലുല്പാദനവും വിതരണവും സാധ്യമാക്കി. യഥാർത്ഥ പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കുന്നതിന് നവീകരണത്തെ സ്വീകരിക്കുകയും, എന്നാൽ പ്രാദേശിക ആവശ്യങ്ങൾക്കും അവസ്ഥകൾക്കും അനുസൃതമായി ഈ നൂതന ആശയങ്ങൾ പൊരുത്തപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് ഇതിലൂടെ ലഭിക്കുന്ന പാഠം.
ധാർമ്മികതയും സമഗ്രതയും: വ്യക്തിപരമായി ലാഭം നേടാനുള്ള അവസരങ്ങൾ അനവധി ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും കർഷകരുടെയും രാജ്യത്തിന്റെയും ക്ഷേമത്തിനായി കുര്യൻ പ്രതിജ്ഞാബദ്ധനായിരുന്നു. ഇതിൽ നിന്നും പഠിക്കേണ്ട പാഠമെന്തെന്നാൽ ധാർമ്മിക നിലവാരം ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച് സ്വന്തം വിജയത്തിന് മാത്രമല്ല, പൊതു നന്മയ്ക്കായും പ്രവർത്തിക്കുക എന്നതാണ്.
സഹകരണ പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ ശക്തി: ഉല്പാദകർക്കും ഉപഭോക്താക്കൾക്കും ഒരുപോലെ
സുസ്ഥിരമായ അനുകൂലസാഹചര്യങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ കൂട്ടായ പ്രവർത്തനത്തിന് കഴിയുമെന്ന് അമുൽ മാതൃകയിലൂടെ അദ്ദേഹം കാണിച്ചുതന്നു. സഹകരണത്തിനും കൂട്ടായ പ്രയത്നത്തിനും വ്യക്തിഗത ലക്ഷ്യങ്ങളേക്കാൾ കൂടുതലായി പലതും നേടാൻ കഴിയുമെന്ന് നമ്മെ പഠിപ്പിച്ചു. രാജ്യത്തിന് പ്രഥമ പരിഗണന: ഇന്ത്യ ഏറ്റവും കൂടുതൽ പാൽ ഉല്പാദിപ്പിക്കുന്ന രാജ്യമാകുന്നതിനും ക്ഷീരോല്പാദനത്തിൽ സ്വയംപര്യാപ്തത കൈവരിക്കുന്നതിനും കുര്യന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നേരിട്ട് സംഭാവന നൽകി. സ്വന്തം രാജ്യത്തിന്റെ പുരോഗതിയുമായി വ്യക്തിഗത ലക്ഷ്യങ്ങളെ ചേർത്തുവയ്ക്കുകയും സമൂഹത്തിനുള്ള സംഭാവനകൾക്ക് മുൻഗണന നല്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് ഇതിലെ പാഠം.
നേതൃത്വവും വിനയവും: കുര്യൻ തന്റെ ദൗത്യത്തിൽ ചേരാൻ മറ്റുള്ളവരെ പ്രചോദിപ്പിക്കുകയും മാതൃകാപരമായി അവരെ നയിക്കുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹം മഹത്തായ നേട്ടങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടും എപ്പോഴും വിനയാന്വീതനായി നിലകൊണ്ടു. നേതൃത്വം എന്നത് മറ്റുള്ളവരെ പ്രചോദിപ്പിക്കുകയും സേവിക്കുകയും ചെയ്യുകയാണ്, മഹത്വം തേടുകയല്ല എന്ന പാഠം നമുക്ക് നൽകി.
വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെയും നൈപുണ്യ വികസനത്തിന്റെയും പ്രാധാന്യം: ഉയർന്ന വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയ ഒരു എന്‍ജിനീയറായിരുന്നു കുര്യൻ. യഥാർത്ഥ പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കുന്നതിന് തന്റെ അറിവ് അദ്ദേഹം പ്രായോഗികമായി ഉപയോഗിച്ചു. വിദ്യാഭ്യാസത്തിലും വൈദഗ്ധ്യത്തിലും നിക്ഷേപം നടത്തുകയും, കഴിവാർജ്ജിക്കുകയും ചെയ്യുക. അതിലൂടെ അർത്ഥവത്തായ മാറ്റങ്ങൾ സമൂഹത്തിൽ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിന് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുക എന്ന് അദ്ദേഹം ജീവിതത്തിലൂടെ മാതൃക കാട്ടി.
ഒരു വ്യക്തിയുടെ സമർപ്പണത്തിന് ഒരു വ്യവസായത്തെ മുഴുവൻ എങ്ങനെ മാറ്റിമറിക്കാനും ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകളെ ഉയർത്താനും കഴിയുമെന്നതിന്റെ തെളിവാണ് വർഗീസ് കുര്യന്റെ ജീവിതം. പുതിയ തലമുറയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പൈതൃകം, നവീകരണവും ധാർമ്മിക നേതൃത്വവും കൂടിച്ചേർന്ന, ലക്ഷ്യത്തോടെയുമുള്ള പ്രവർത്തനം നടത്തുന്നതിന് പ്രചോദനമാണ്.
ലേഖകന്‍ കേരള വെറ്ററിനറി സർവ്വകലാശാല കോളജ് ഓഫ് ഡയറി സയൻസ് ആന്റ് ടെക്നോളജി, തിരുവനന്തപുരം സ്പെഷ്യൽ ഓഫിസറാണ്