തേൻകണം

നിൻ ഹൃദയതുടിപ്പിൽ വിരിയും
ഞാനൊരു സുന്ദര സ്പന്ദനം
കുളിരുചാർത്തും ചാരുത
കല്ലോലിനിയാം കവിത
എൻ മനതാരിൽ വിരിയുമോ
കാന്തന് കാന്തയാം മധുരമേ
അറിയില്ല കാണില്ലനീ
എൻ മനസിൻ തേൻകണം
പൂംതിങ്കൾ പ്രഭചൊരിയുമാ രാവിൽ
കുളിരുകോരും സ്വപ്നാടനം
നക്ഷത്ര ജാലങ്ങൾ നിറയും
വീഥിയിൽ ഞാൻ ഏകനായ് മാറവേ
അനാഥനാകാതെ എന്നെയും
ചേർക്കുമോ നിൻവഞ്ചിയിൽ
തുഴഞ്ഞു ഞാൻ ദൂരെയാക്കാം
തിരികെവരാത്ത കാതമേകാം
ഓർമ്മകൾ വാജിയേറി മറയും
മറവികൾ മണ്ഡൂകമേറി വലയും
തേൻകണമിറ്റിറ്റു വീഴുന്നു
ഹൃദയം പിളർന്നൊരാ കർമ്മ കാണ്ഡം