സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസം സാർവത്രികവും സൗജന്യവുമായ ഒരു രാജ്യത്താണ് നമ്മുടെ കുട്ടികൾ വളരുന്നത്. കോവിഡ് രോഗവ്യാപനം ആഗോളതലത്തിൽ തന്നെ വിദ്യാഭ്യാസ മേഖലയെ ഉലച്ചതിനാൽ അതിൽ നിന്ന് ഒട്ടൊന്നും വിഭിന്നമായി നിൽക്കാൻ നമുക്കും സാധിച്ചിട്ടില്ല.എങ്കിലും തകർന്ന മറ്റു ചില മേഖലകളെ അപേക്ഷിച്ച് നോക്കിയാൽ വിദ്യാഭ്യാസ മേഖല ഫലപ്രദമായിതന്നെ ഈ ദുരിത കാലം താണ്ടി. കോവിഡ് കാലത്തെ ഓൺലൈൻ പഠനം വിദ്യാഭ്യാസ തുടർച്ച സാധ്യമാക്കിയെങ്കിലും ഓൺലൈവ് ആവാത്ത ഒരു കാലം നമ്മുടെ തലമുറ അനുഭവിച്ചു എന്ന് പറയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ഒന്നര വർഷത്തോളം അടച്ചിട്ട സ്കൂൾ — കോളേജ് വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങൾ ഈ മാസത്തോടെ പ്രവർത്തന പാതയിലേക്ക് കാലെടുത്തു വയ്ക്കുന്നു. നവംബർ ഒന്നിന് കേരളത്തിലെ സ്കൂളുകൾ തുറക്കുന്നതോടെ പഠനം അതിന്റെ സ്വാഭാവികതലത്തിലേക്ക് മാറ്റപ്പെടും എന്ന് ഭരണകൂടവും അക്കാദമിക് നിരീക്ഷകരും അധ്യാപക — വിദ്യാർത്ഥി — രക്ഷാകർതൃ സമൂഹവും വിശ്വസിക്കുന്നു.
കോവിഡാനന്തര വിദ്യാഭ്യാസ മേഖല നേരിടുന്ന പ്രശ്നങ്ങളും വെല്ലുവിളികളും ചർച്ചാ വിധേയമാക്കേണ്ടതും കൂട്ടായി പരിഹരിച്ച് മുന്നോട്ടു പോകേണ്ടതുമാണ്. ചരിത്രത്തിലാദ്യമായി കഴിഞ്ഞ അധ്യയന വർഷത്തിൽ ആദ്യപടിയായ ഒന്നാം ക്ലാസിൽ ഇരിക്കാത്ത കുട്ടികൾ ഒന്നടങ്കം ഇക്കൊല്ലം രണ്ടാം ക്ലാസിലാക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. യു പി ക്ലാസിലേക്കും ഹൈസ്‍ക്കൂളിലേക്കും ഹയർ സെക്കൻഡറിയിലേക്കും സ്ഥാനകയറ്റം കിട്ടി പുതിയ സ്കൂളിൽ ചേർക്കപ്പെട്ടിട്ടും സ്കൂളോ ക്ലാസ് മുറിയോ കാണാനാവാതെ ഒരു വർഷം കടന്നുപോന്ന കുട്ടികളും നമുക്ക് മുന്നിൽ ഉണ്ട്.
അധ്യാപകരെയറിയാതെ പഠിക്കേണ്ടിവന്ന കുട്ടികളും കുട്ടികളെ അടുത്തറിയാതെ പഠിപ്പിക്കേണ്ടി വന്ന അധ്യാപകരും ഓൺലൈൻ മാധ്യമങ്ങളിലൂടെ നിലനിർത്തിയ പഠനതുടർച്ച വലിയ നേട്ടമാണ്. പക്ഷെ പല സാങ്കേതിക കാരണങ്ങൾ കൊണ്ട് അപൂർണമാക്കപ്പെട്ട പഠനവും ബാക്കിയാക്കപ്പെട്ട സിലബസും പരീക്ഷയും തുടർമൂല്യനിർണയവും കോവിഡാനന്തര അക്കാദമിക സമൂഹത്തിനു നേരെ വെല്ലുവിളികൾ ഉയർത്താം. ജീവനുള്ളവയെ നേരിട്ട് കൈകാര്യം ചെയ്യേണ്ടവർ എന്നതാണ് അധ്യാപകലോകത്തെ മറ്റു ഉന്നതജോലികളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തരാക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ക്രമരഹിതവും അശാസ്ത്രീയവുമായ ഒന്നിനും നിരന്തര വിദ്യാഭ്യാസത്തിൽ സ്ഥാനമില്ല. പഠിതാക്കൾക്ക് സമ്മർദ്ദം ചെലുത്തുന്നതൊ സമയം അനുവദിക്കാത്തതൊ ആയ പഠനം ദോഷകരമാകും.കുട്ടികൾ ജീവിക്കുന്നത് ഫാസ്റ്റ് ലൈഫിന്റെ ഉപയോക്താക്കളായിട്ടാണെങ്കിലും ബുദ്ധിപരവും കായികവും മാനസികവുമായ വികാസ പരിണാമങ്ങളെ അനുകൂലമായി ചിട്ടപ്പെടുത്തിയെടുക്കുന്ന സ്ക്കൂൾ പഠന കാലം അതിപ്രധാനമാണ്.
കോവിഡ് പ്രോട്ടോക്കോളും സർക്കാർ മാർഗനിർദ്ദേശങ്ങളും അനുസരിച്ച് പഠനം വിദ്യാലയങ്ങളിൽ
പുനരാരംഭിക്കപ്പെടുമ്പോള്‍ വിദ്യാർത്ഥികളുടെ മാനസിക സാമൂഹിക അക്കാദമിക ആവശ്യങ്ങളെയും അവയ്ക്കുള്ള പരിഹാരങ്ങളെയും അധ്യാപകർ പ്രത്യേകം നിരീക്ഷിച്ച് ക്രോഡീകരിക്കേണ്ട അവസ്ഥ സംജാതമാകും. പകർച്ചവ്യാധിയുടെ ഈ കാലം ഓരോ ക്ലാസ്മുറിയും അതിലെ ഓരോ കുട്ടിയും പൂർവാധികം ശ്രദ്ധ അർഹിക്കുന്നതുകൊണ്ട് വിദ്യാർത്ഥികളുടെ സുരക്ഷ കൂട്ടുത്തരവാദിത്വം ആയി മാറുന്നു. വീട്ടിലും വിദ്യാലയത്തിലും ഇവയ്ക്കിടയിലെ യാത്രയിലും ശുചിത്വം, മാനസിക — ശാരീരിക ആരോഗ്യം ഇവ ഒരു പോലെ അനുകൂലമാക്കപ്പെട്ട് പഠനാന്തരീക്ഷം സ്റ്റുഡൻ്റ് ഫ്രണ്ട്ലി ആവുന്നത് സാമൂഹിക സുരക്ഷയ്ക്ക് അനിവാര്യമാണ്.
