എൻ ചാമി
എൻജോയി
ജോയി പോയി
എൻ ജോയി
ദളിതനും
നിmഹായനും
ദരിദ്രനുമായിരുന്നു
നഗരത്തിന്റെ തീട്ടപ്പുഴ
അവനെ നക്കിത്തിന്നു
മൈക്കിനു മുന്നിൽ
എപ്പോഴും
അന്യനെക്കുറ്റം പറ
പ്രസ്താവ
പ്രഹസനമാടൂ
ഉടലാകെ സ്വേദം
ജലഭംഗം തേജസ്
അസിധാരനടനം
വിരലറ്റ് തൂകും
യൗവന ക്കനവുകൾ
രസമേതി,താഭാസമോ
ഹത്യയോ
മലിന
ടണലിലൂടൊഴുകും
അവസാന ശ്വാസമോ
വെപ്രാളമോ
തല്ക്കുമീതെ
കനക്കു മഴുക്കാൽ
മുട്ടിത്തിരിഞ്ഞ
ശ്വാസ വേഗങ്ങളോ
ആമയെപ്പോലിഴഞ്ച
നടന കേളികളോ?
മാലിന്യം എന്റെ അഭിമാനമാണ്
മരണം എന്റെ അവകാശമാണ്
പൊതുവായതെല്ലാം
ആരുടേതുമല്ലല്ലോ?
ഞമ്മളെയാരു നോക്കാൻ
കേള്ക്കാൻ കാക്കാൻ!