നിന്റെ കറുത്ത
മഷിയെഴുത്തെല്ലാം
എന്റെ ഹൃദയത്താളിലാണ്
പതിഞ്ഞത്
കഥയും കവിതയുമായി
നിന്റെ വാതിലുകൾ
എന്റെ ഇടനാഴിയിലേക്കാണ് തുറന്നത്
ഞാൻ നട്ടുനനച്ച
നീർമാതളം
നിന്റെ തോട്ടത്തിലാണ്
പൂത്തത്
എതിർ ദിശയിലെങ്കിലും
ഒരു മിച്ചു പഴുത്ത
മുന്തിരിപ്പാടാത്താണ്
അവസാനം
നമ്മൾ നടന്നെത്തിയത്
അവിടെയാണ്
നമുക്കു പാർക്കാനായി
ഒരിടം കണ്ടത്
അവിടെയാണ് എന്റെ കഥയും
നിന്റെ കവിതയും
മഹാകാവ്യവും
ഇതിഹാസവുമായത്
അവിടെ വെച്ചാണ്
നമ്മുടെ മൗനം
മുറിക്കപ്പെട്ടത്
അവിടെയാണ്
ഞാനും നീയും ഒന്നാകുന്നത്
അവിടെയാണ്
നീയെനിക്കും
ഞാൻ നിനക്കും
നമുക്ക് എന്ന
പദം തിരഞ്ഞത്
അവിടെയാണ്
നമ്മുടെ
സ്വപ്നങ്ങൾ
പൂത്തതുംകായ്ച്ചതും
കരിഞ്ഞതും കൊഴിഞ്ഞതും
അതിലൂടെയാണ്
നാമിരുവരും
നിശ് ബധമായ്
നടന്നത്
അവിടെയാണ്
നമുക്ക് മാത്രമായ്
ചെന്നൊളിക്കാനൊരിടം കണ്ടത്
അവിടെ യാണ്
നീ
ഗന്ധർവ്വനും
ഞാൻ ദേവദാസിയു മായത്
അതാണ്
പരസ്പരം
നമുക്ക് മാത്രം
കാണാവുന്ന
നമ്മുടെ
ഗന്ധർവ്വ ലോകം
ആസ്വർഗ രാജ്യത്തിലെ
അടുത്ത ഗന്ധർവ്വ
കഥയിലെ നായികയും
നായകനും
സന്തുഷ്ടരാണ്.
അവിടെയാണ്
നാം രാപാർക്കുന്നത്