ഇന്ത്യൻ കുറ്റകൃത്യങ്ങളുടെ ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും കുപ്രസിദ്ധമായ അധ്യായങ്ങളിലൊന്നാണ് കാട്ടുകള്ളൻ വീരപ്പന്റേത്. ഏകദേശം മൂന്ന് പതിറ്റാണ്ടോളം തമിഴ്നാട്, കർണാടക, കേരളം എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ വനമേഖലകളിൽ പേടിസ്വപ്നമായി വിലസിയ വീരപ്പൻ, ആനക്കൊമ്പ് കള്ളക്കടത്ത്, ചന്ദനത്തടി മോഷണം, നിരവധി പൊലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥരെയും വനപാലകരെയും സാധാരണക്കാരെയും കൊലപ്പെടുത്തിയ കേസുകളിലൂടെ അധികാരികൾക്ക് ഒരു വലിയ വെല്ലുവിളിയായി നിലകൊണ്ടു. വീരപ്പൻ എന്ന പിടികിട്ടാപ്പുള്ളിയെ പിടികൂടാൻ സർക്കാരുകൾക്ക് കോടിക്കണക്കിന് രൂപ ചെലവഴിക്കേണ്ടിവന്നു. ഒടുവിൽ, 2004 ഒക്ടോബർ 18ന്, തമിഴ്നാട് സ്പെഷ്യൽ ടാസ്ക് ഫോഴ്സ് (എസ്ടിഎഫ്) മേധാവി കെ വിജയ് കുമാറിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ നടന്ന ‘ഓപ്പറേഷൻ കൊക്കൂൺ’ എന്ന ദൗത്യമാണ് ഈ കാട്ടുകൊള്ളയ്ക്ക് അന്ത്യം കുറിച്ചത്. ദക്ഷിണേന്ത്യയുടെ വനങ്ങളെ വിറപ്പിച്ച വീരപ്പന്റെ ഉദയവും അസ്തമയവും ഇന്ത്യൻ നിയമപാലന ചരിത്രത്തിലെ ഒരു നിർണായക സംഭവമാണ്.
തമിഴ്നാട്, കർണാടക, കേരളം എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ അതിർത്തി വനങ്ങളിൽ ഒരു സമാന്തര ഭരണകൂടമായിവാണ കൂസ് മുനിസ്വാമി വീരപ്പൻ, തന്റെ ജീവിതകാലത്ത് ഇന്ത്യൻ സുരക്ഷാ സംവിധാനങ്ങൾക്ക് നൽകിയ വെല്ലുവിളികൾ ചെറുതായിരുന്നില്ല. ഏകദേശം 184 പേരുടെ മരണത്തിന് ഉത്തരവാദിയായ ഈ കൊള്ളക്കാരന്റെ ചരിത്രം, നിയമപാലനത്തിന്റെ പരാജയത്തിന്റെയും പാരിസ്ഥിതിക ചൂഷണത്തിന്റെയും ഒരു കാലഘട്ടത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.
കർണാടകയിലെ ഗോപിനാഥത്തിൽ ജനിച്ച വീരപ്പന്റെ ക്രിമിനൽ ജീവിതം തുടങ്ങുന്നത് തന്റെ അമ്മാവന്റെ കീഴിലുള്ള ചന്ദനക്കടത്തിലൂടെയും വേട്ടയാടലിലൂടെയുമാണ്. 17-ാം വയസിൽ തന്റെ നിയമവിരുദ്ധ പ്രവർത്തനങ്ങൾ തടസപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിച്ച ഒരു വനംവകുപ്പ് ഉദ്യോഗസ്ഥനെ കൊലപ്പെടുത്തിയതോടെ, വീരപ്പന്റെ ജീവിതം സാധാരണ കള്ളക്കടത്തുകാരനിൽ നിന്ന് ഭരണകൂടത്തെ അക്രമിക്കുന്ന കൊടുംകുറ്റവാളിയിലേക്ക് വഴിമാറി. തന്റെ സാമ്രാജ്യം നിലനിർത്താൻ, ഭരണകൂടത്തെയും നിയമപാലകരെയും ഭയപ്പെടുത്തി നിർത്തുക എന്ന തന്ത്രമാണ് വീരപ്പന് സ്വീകരിച്ചത്.
വീരപ്പന്റെ സാമ്പത്തിക സാമ്രാജ്യം നിലനിന്നത് ചന്ദനക്കടത്തിലൂടെയും ആനക്കൊമ്പ് വേട്ടയിലൂടെയുമാണ്. തന്റെ പ്രവർത്തന മേഖലയിൽ മാത്രം ഏകദേശം 500 ആനകളെ കൊന്നൊടുക്കി. കൂടാതെ, 65 ടൺ ചന്ദനം കടത്തി, ഇതിലൂടെ മാത്രം ഏകദേശം 143 കോടി രൂപയുടെ അനധികൃത വരുമാനം നേടി. ഈ പാരിസ്ഥിതിക നാശനഷ്ടം കാരണം നീലഗിരി ജൈവമണ്ഡലത്തിലെ നിർണായകമായ സത്യമംഗലം വനമേഖലയിലെ വന്യജീവി ഇടനാഴികൾക്ക് കനത്ത ആഘാതമുണ്ടായി.
വീരപ്പൻ നടത്തിയ ഏറ്റവും വലിയ ആക്രമണങ്ങളിലൊന്ന് 1993 ഏപ്രിൽ ഒമ്പതിന് നടന്ന പാലാർ സംഭവമാണ്. ഇവിടെ അദ്ദേഹം സ്ഥാപിച്ച മൈൻ പൊട്ടിത്തെറിച്ച് 22 സ്പെഷ്യൽ ടാസ്ക്ഫോഴ്സ് ഉദ്യോഗസ്ഥരാണ് കൊല്ലപ്പെട്ടത്. മൊത്തം 184 ഇരകളിൽ, 32 പൊലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥരും 10 വനംവകുപ്പ് ഉദ്യോഗസ്ഥരും വീരപ്പന്റെ ആക്രമണങ്ങളിൽ കൊല്ലപ്പെട്ടു. ഈ കണക്കുകൾ ഒരു സാധാരണ കൊള്ളക്കാരന് അപ്പുറം, സൈനിക നിലവാരത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ കഴിവുള്ള ഒരു ക്രിമിനൽ സംഘടനയായിരുന്നു വീരപ്പന്റേതെന്ന് തെളിയിക്കുന്നു.
മൂന്ന് പതിറ്റാണ്ടിലേറെയായി വീരപ്പൻ അധികൃതരെ വെട്ടിച്ച് നടന്നതിന്റെ പ്രധാന കാരണം അദ്ദേഹത്തിന്റെ മികച്ച പ്രാദേശിക വിവരശൃംഖലയായിരുന്നു. വീരപ്പന്റെ പ്രവർത്തനമേഖലയിലെ ഗ്രാമീണരിൽ ഭൂരിഭാഗവും വിവരദാതാക്കളായിരുന്നു. തമിഴ് വംശജരായ ആദിവാസികളെയും ഗ്രാമീണരെയും ഭയം കൊണ്ടും ചിലപ്പോൾ പിന്തുണ നൽകിയും കൂടെ നിർത്തി. ഭരണകൂടം ഈ ഗ്രാമീണരുമായി ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുന്നതിലെ പരാജയവും, ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ എസ്ടിഎഫ് നടത്തിയ അതിക്രമങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ആരോപണങ്ങളും വീരപ്പന്റെ ഈ മേഖലയിലെ അധികാരം ഉറപ്പിച്ചു.
1990 കളുടെ അവസാനത്തോടെ വീരപ്പൻ തന്റെ ശ്രദ്ധ രാഷ്ട്രീയ തന്ത്രങ്ങളിലേക്ക് തിരിച്ചു. 1997ൽ ഒമ്പത് വനംവകുപ്പ് ഉദ്യോഗസ്ഥരെ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി മോചനത്തിനായി ഔദ്യോഗികമായി മാപ്പ് ആവശ്യപ്പെട്ടത് ഇതിന് തുടക്കമിട്ടു. 2000ൽ കന്നഡ സൂപ്പർതാരം ഡോ. രാജ്കുമാറിനെ 108 ദിവസം തടങ്കലിൽവച്ച സംഭവം ദേശീയ തലത്തിൽ ചർച്ചയായി. ഈ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോകൽ കർണാടകയും തമിഴ്നാടുമായി വലിയ രാഷ്ട്രീയ പ്രശ്നങ്ങളുണ്ടാക്കുകയും വീരപ്പന്റെ സ്വാധീനം പ്രാദേശിക സുരക്ഷയിൽ നിന്ന് അന്തർ സംസ്ഥാന ബന്ധങ്ങളെ താറുമാറാക്കുന്ന നിലയിലേക്ക് വളരുകയും ചെയ്തു.
വീരപ്പനെ പിടികൂടാനായി സർക്കാർ 784 കോടി രൂപയോളം ചെലവഴിച്ചു. എന്നാൽ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ അവസാനം സംഭവിച്ചത് ബലം ഉപയോഗിച്ചുള്ള ഒരു ഏറ്റുമുട്ടലിലായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് രഹസ്യാന്വേഷണ ഏജൻസികൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ദുർബലതയെ ചൂഷണം ചെയ്തതിലൂടെയാണ്. കണ്ണിന് ചികിത്സ ആവശ്യമായ വീരപ്പനെ ചികിത്സാ സഹായം വാഗ്ദാനം ചെയ്ത് 2004 ഒക്ടോബർ 18ന് ‘ഓപ്പറേഷൻ കൊക്കൂൺ’ എന്ന തന്ത്രപരമായ ദൗത്യത്തിലൂടെ വനത്തിന് പുറത്തേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. പാപ്പിരപ്പട്ടിയിലെ കെണിയിൽപ്പെട്ട വീരപ്പൻ എസ്ടിഎഫ് സംഘവുമായുള്ള ഏറ്റുമുട്ടലിലാണ് കൊല്ലപ്പെട്ടത്.
വീരപ്പൻ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്ന വനമേഖലകൾ (സത്യമംഗലം വനം) കേരളത്തിന്റെ അതിർത്തി പ്രദേശങ്ങളുമായി ചേർന്നുകിടക്കുന്നതായിരുന്നു. പലപ്പോഴും നിയമപാലകരെ വെട്ടിച്ച് കടന്നുകളയാനും ഒളിച്ചു താമസിക്കാനുമായി വീരപ്പനും സംഘവും കേരള വനങ്ങളെ ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇയാളെ പിടികൂടാനായുള്ള സംയുക്ത സേനകളിൽ തമിഴ്നാട്, കർണാടക സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ ഉദ്യോഗസ്ഥർക്കൊപ്പം കേരള പൊലീസും വനംവകുപ്പും സഹകരിച്ചിരുന്നു.
വീരപ്പന്റെ മരണത്തോടെ ഒരു യുഗത്തിനാണ് അന്ത്യം കുറിച്ചത്. അതിനുശേഷം, കർണാടക, തമിഴ്നാട് സർക്കാരുകൾ വനമേഖലകളിലെ സുരക്ഷാ സംവിധാനങ്ങൾ, നിരീക്ഷണം, രഹസ്യാന്വേഷണം എന്നിവ വളരെയധികം ശക്തിപ്പെടുത്തി. ഇത് വൻകിട കള്ളക്കടത്തുകാർക്ക് വീണ്ടും തലപൊക്കാൻ കഴിയാത്ത അവസ്ഥയുണ്ടാക്കി. ഒരു വ്യക്തിയുടെ ക്രൂരതയുടെയും, ഒപ്പം നിയമവ്യവസ്ഥയെ വെല്ലുവിളിക്കാനുള്ള അതിമാനുഷിക ശേഷിയുടെയും ഓർമ്മപ്പെടുത്തലാണ് വീരപ്പന്റെ ജീവിതം.