ഗംഗേ
നിന്റെ തീരം മുഴുവൻ
ദീപാലങ്കാരങ്ങൾ.
ചിതകളൊരുക്കും
മരണാലങ്കാരങ്ങൾ!
ഉറവിടത്തിലെ വെളുത്ത കൊക്കുകൾ
താഴ്വരയിൽ
കഴുകന്മാർക്കഹോ
കഠിനമായ് കീഴടങ്ങുന്നു!
അവർ
നിന്നെ കൊത്തിവലിക്കുന്നു;
നിൻ തീരത്തൊടങ്ങും ജീവനുകളെ
പങ്കിട്ടെടുക്കുന്നു.
എവിടെപ്പോയ്
മനുഷ്യർ…
ജീവൻറെ നദിയായുൽഭവിച്ച്
ജീവശ്ശവങ്ങളുടെ
നദിയായൊടുങ്ങുന്നുവല്ലോ നീ!