പുഞ്ചിരിത്തോണി
അലകളാൽ തീർത്ത
ഹൃദയമിന്നെന്നിൽ
തുടിതാളമായി.
കാതിൽ മൂളുന്നൊരീ
പുളകാർദ്രഗാനം
പണ്ടെന്നോ
കരളിൽ കോറിയ
അദൃശ്യരാഗം.
അടങ്ങാത്തൊരാ
നിർവൃതിയിൽ
കവർന്ന ഗാനമേ,
എന്നിൽ നീ ഉതിർക്കുമീ
പ്രാണനിന്നേതു ശ്രുതി?
മർമ്മരങ്ങളിലുതിരു-
മീമൃദു മന്ത്രണങ്ങൾ
ഞാനെന്ന ഗാനത്തിൻ
ജീവനിൽ വിരിയുന്ന
വർണ്ണഗീതം.
കാണാത്ത ലോകത്തെ
കാണുവാനെന്നെ
പ്രാപ്തയാക്കുമീ-
ആഴിതന്നാഴമാം
മഴവില്ലഴകേ
പ്രപഞ്ചസാരമേ… !