കാൻസർ ബാധിച്ച 83% ഇന്ത്യക്കാരും ഭീമമായ മെഡിക്കൽ ഇതര ചെലവുകൾ നേരിടുന്നുവെന്നും 75% പേരും ചികിത്സയ്ക്കായി 500 കിലോമീറ്ററിലധികം സഞ്ചരിക്കേണ്ടിവരുന്നുവെന്നും പഠനം. മുംബൈയിലെ ടാറ്റ മെമ്മോറിയൽ സെന്ററിലെ കാൻസർ രോഗികളുടെ അവസ്ഥ വിലയിരുത്തി ഇന്റർനാഷണൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഫോർ പോപ്പുലേഷൻ സയൻസസും ടാറ്റ മെമ്മോറിയൽ സെന്ററും നടത്തിയ പഠനത്തിലാണ് ഈ കണ്ടെത്തല്. ജേണൽ ഓഫ് കാൻസർ പോളിസിയിൽ ലേഖനം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ചിലതരം അർബുദബാധിതരായ ഇന്ത്യക്കാർ ചികിത്സയ്ക്കും മറ്റുമായി ഏകദേശം 1,475 കിലോമീറ്റർ വരെ സഞ്ചരിക്കുന്നുവെന്ന് റിപ്പോര്ട്ടില് പറയുന്നു. കാൻസർ ചികിത്സയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട നോൺ‑മെഡിക്കൽ ചെലവുകൾ മെഡിക്കൽ ചെലവുകളേക്കാൾ വളരെ കൂടുതലാണെന്നും കണ്ടെത്തി. പൊതു ആശുപത്രികളിൽ ചികിത്സയ്ക്ക് വിധേയരാകുന്ന കാൻസർ രോഗികളുടെ ശരാശരി നോൺ‑മെഡിക്കൽ ആരോഗ്യ ചെലവ് 88,433 രൂപയാണെന്നും അവരിൽ 75 ശതമാനത്തിലധികം പേർ ചികിത്സയ്ക്കായി 500 കിലോമീറ്ററിലധികം സഞ്ചരിക്കേണ്ടിവന്നുവെന്നും റിപ്പോര്ട്ടില് പറയുന്നു.
മുംബൈയിലെ ടാറ്റ മെമ്മോറിയൽ സെന്ററിൽ ചികിത്സയ്ക്ക് വിധേയരാകുന്ന പ്രോസ്പെക്റ്റീവ്, ഗ്യാസ്ട്രിക്, പാൻക്രിയാറ്റിക് കാൻസർ രോഗികളുടെ സാഹചര്യങ്ങളാണ് പഠനവിധേയമാക്കിയത്. കാൻസർ രോഗികൾ ചികിത്സയ്ക്കായി സഞ്ചരിക്കുന്ന ദൂരത്തെയും അനുബന്ധ നോൺ‑മെഡിക്കൽ ചെലവുകളെയും കുറിച്ചുള്ള ആദ്യത്തെ പഠനം കൂടിയാണിതെന്ന് ആരോഗ്യവിദഗ്ധര് പറയുന്നു.
83.2 ശതമാനം രോഗികൾക്കും മെഡിക്കൽ ഇതര ചെലവുകൾക്കായി വലിയ തുക ചെലവഴിക്കേണ്ടതായി വന്നു. 1,500 കിലോമീറ്ററിൽ കൂടുതൽ യാത്ര ചെയ്യുന്ന രോഗികള്ക്ക് ചികിത്സാ അനുബന്ധ ചെലവ് 1,07,040 രൂപയാണ്, ഇത് 500 കിലോമീറ്ററിൽ താഴെ യാത്ര ചെയ്യുന്നവരുടെ ചെലവിന്റെ ഇരട്ടിയാണ്, ഗ്യാസ്ട്രിക് രോഗികള്ക്കിത് ശരാശരി 1,697 കിലോമീറ്ററും പാൻക്രിയാറ്റിക് കാൻസർ രോഗികൾക്ക് ശരാശരി ദൂരം 1,241 കിലോമീറ്ററും ആയിരുന്നു.
ചികിത്സ മൂലം കുടുംബങ്ങൾക്ക് ആസ്തികൾ വിൽക്കുകയോ കടം വാങ്ങുകയോ ചെയ്യേണ്ടി വന്നപ്പോൾ ഉണ്ടായ സാമ്പത്തിക ആഘാതം 39.3 ശതമാനമായിരുന്നു. എന്നാൽ ഇത് 52.8 ശതമാനമായി ഉയർന്നു, 500 കിലോമീറ്ററിൽ കൂടുതൽ സഞ്ചരിക്കുന്ന രോഗികളിൽ 500 കിലോമീറ്ററിന് താഴെയുള്ള വിഭാഗവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഇത് ഇരട്ടിയില് കൂടുതലാണ്. കൂടാതെ, നോൺ‑മെഡിക്കൽ ആരോഗ്യ ചെലവിന്റെ 42.9 ശതമാനം യാത്രാ ചെലവുകൾക്കും, 33.3 ശതമാനം താമസത്തിനും, 17.2 ശതമാനം ഭക്ഷണച്ചെലവുകൾക്കുമാണ് വിനിയോഗിക്കപ്പെടുന്നത്.
രാജ്യത്തുടനീളമുള്ള ആരോഗ്യ സംരക്ഷണ സൗകര്യങ്ങളുടെ അസമമായ വിതരണം കാരണം കാൻസർ പരിചരണം ഗണ്യമായ വെല്ലുവിളികൾ നേരിടുന്നുണ്ടെന്ന് പഠനം അടിവരയിടുന്നു. നഗരപ്രദേശങ്ങളിൽ സ്പെഷ്യലൈസ്ഡ് ആശുപത്രികളുടെ സാന്ദ്രത കൂടുതലാണെങ്കിലും, ഗ്രാമപ്രദേശങ്ങൾ അത്തരം അവശ്യ സേവനങ്ങളുടെ കടുത്ത കുറവ് അനുഭവിക്കുന്നു. ഈ അസമത്വം, നഗര ആശുപത്രികളുടെ ഭാരം വർധിപ്പിക്കുക മാത്രമല്ല, ജനസംഖ്യയുടെ ഒരു വലിയ വിഭാഗത്തിന് സമയബന്ധിതവും ഫലപ്രദവുമായ ചികിത്സ ലഭിക്കുന്നതിന് പരിമിതമായ സൗകര്യങ്ങൾ നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. മുൻ പഠനങ്ങൾ പ്രകാരം, ഭൂരിഭാഗം മെഡിക്കൽ ഇൻഫ്രാസ്ട്രക്ചറുകളും സ്പെഷ്യലിസ്റ്റുകളും മെട്രോപൊളിറ്റൻ നഗരങ്ങളിലാണ് കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്, ഇത് കാൻസർ പരിചരണ ലഭ്യതയിൽ വ്യക്തമായ നഗര‑ഗ്രാമീണ വേർതിരിവ് സൃഷ്ടിക്കുന്നു. കാൻസർ പരിചരണ ലഭ്യതയിൽ അസമത്വം സൃഷ്ടിക്കുന്നതിൽ ഭൂമിശാസ്ത്രത്തിന്റെ പങ്ക് ഈ കണ്ടെത്തലുകൾ എടുത്തുകാണിക്കുന്നുവെന്ന് ഐഐപിഎസിലെ സീനിയർ റിസർച്ച് ഫെലോ ആയ ലീഡ് ഗവേഷകൻ മോഹൻ പാണ്ഡെ പറഞ്ഞു.
പ്രധാനമായും മെട്രോ നഗരങ്ങളിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന 454 ആശുപത്രികൾക്ക് മാത്രമേ ആറ്റോമിക് എനർജി റെഗുലേഷൻ ബോർഡ് (സുരക്ഷാ മാനദണ്ഡങ്ങൾ ഉറപ്പാക്കിക്കൊണ്ട് കാൻസർ പരിചരണത്തിൽ റേഡിയേഷന്റെ ഉപയോഗം നിയന്ത്രിക്കുന്നു) കാൻസർ ചികിത്സയ്ക്കായി ലൈസൻസ് നൽകിയിട്ടുള്ളൂ. “ഈ കണക്കുകൾ കാൻസർ ചികിത്സാ സൗകര്യങ്ങളുടെയും കാൻസർ പരിചരണത്തിൽ പരിശീലനം ലഭിച്ച ഡോക്ടർമാരുടെയും ദൗർലഭ്യത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു, മെഡിക്കൽ ചെലവുകൾക്കപ്പുറം സാമ്പത്തിക സംരക്ഷണ സംവിധാനങ്ങളുടെ അടിയന്തര ആവശ്യകത കണ്ടെത്തലുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നുവെന്ന് പാണ്ഡെ പറഞ്ഞു. “അർധനഗര, ഗ്രാമപ്രദേശങ്ങളിൽ രോഗനിർണയ, ചികിത്സാ സൗകര്യങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ച് കാൻസർ പരിചരണം വികേന്ദ്രീകരിക്കുന്നത് ദീർഘദൂര യാത്ര കുറയ്ക്കുന്നതിന് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. സബ്സിഡിയുള്ള ഗതാഗതം, തൃതീയ ആശുപത്രികൾക്ക് സമീപമുള്ള കുറഞ്ഞ ചെലവിലുള്ള താമസസൗകര്യം, പരിചരണ സഹായ പരിപാടികൾ എന്നിവ പോലുള്ള ലക്ഷ്യബോധമുള്ള ഇടപെടലുകൾ ചികിത്സാ പ്രവേശനത്തിലെ അസമത്വം കൂടുതൽ കുറയ്ക്കാൻ സഹായിക്കും,” അദ്ദേഹം ചൂണ്ടിക്കാട്ടി.
രോഗികൾക്കും കുടുംബങ്ങൾക്കും ഏറ്റവും അടുത്തുള്ള ആശുപത്രികൾ, അവർ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്ന സേവനങ്ങൾ, ചികിത്സാ ചെലവുകൾ, രോഗിയുടെ സ്ഥലത്ത് നിന്നുള്ള കണക്കാക്കിയ ദൂരം, ലഭ്യമായ താമസസൗകര്യം, യാത്രാ ഇളവുകൾ തുടങ്ങിയ നിർണായക വിവരങ്ങൾ നൽകുന്നതിന് ഒരു ആപ്പ് വികസിപ്പിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് പാണ്ഡെ നിർദേശിച്ചു. ട്രെയിനുകളുടെയും വിമാനങ്ങളുടെയും ടിക്കറ്റ് ബുക്കിംഗ് പോലും സംയോജിപ്പിക്കാൻ അത്തരമൊരു പ്ലാറ്റ്ഫോമിന് കഴിയുമെന്ന് പ്രധാന ഗവേഷകൻ പറയുന്നു,
പ്രതിവർഷം 14 ലക്ഷത്തിലധികം പുതിയ കേസുകൾ കണ്ടെത്തുന്നതിനാൽ, കാൻസർ കേസുകളുടെ എണ്ണത്തിൽ ഇന്ത്യ ഏഷ്യയിൽ രണ്ടാം സ്ഥാനത്തും ലോകത്ത് മൂന്നാം സ്ഥാനത്തും നിൽക്കുന്നു, കൂടാതെ ഒരു ഇന്ത്യക്കാരന് ജീവിതകാലത്ത് കാൻസർ വരാനുള്ള സാധ്യത ഏകദേശം 11 ശതമാനവുമാണ്. ലോകാരോഗ്യ സംഘടനയുടെ ആഗോള കാൻസർ നിരീക്ഷണാലയം കണക്കാക്കുന്നത് 2045 ആകുമ്പോഴേക്കും ഇന്ത്യയിൽ കാൻസർ സാധ്യത ഏകദേശം 26.6 ലക്ഷം കേസുകളായി വർധിക്കുമെന്നാണ്.
ഇന്ത്യൻ പുരുഷന്മാരിൽ ഓറൽ, ശ്വാസകോശം, പ്രോസ്റ്റേറ്റ്, സ്ത്രീകളിൽ സ്തന, സെർവിക്കൽ, അണ്ഡാശയം എന്നിവയാണ് ഏറ്റവും സാധാരണമായ കാൻസറുകൾ. ആമാശയം, വൻകുടൽ, അന്നനാളം എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള ഗ്യാസ്ട്രിക് മാലിഗ്നൻസികളും ഇന്ത്യയിൽ സാധാരണമാണ്. പാൻക്രിയാറ്റിക് ക്യാൻസർ, എണ്ണത്തിൽ കുറവാണെങ്കിലും, ഏറ്റവും ആക്രമണാത്മകമായ മാരകമായ രൂപങ്ങളിൽ ഒന്നാണെന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു.
ഇവിടെ പോസ്റ്റു ചെയ്യുന്ന അഭിപ്രായങ്ങള് ജനയുഗം പബ്ലിക്കേഷന്റേതല്ല. അഭിപ്രായങ്ങളുടെ പൂര്ണ ഉത്തരവാദിത്തം പോസ്റ്റ് ചെയ്ത വ്യക്തിക്കായിരിക്കും. കേന്ദ്ര സര്ക്കാരിന്റെ ഐടി നയപ്രകാരം വ്യക്തി, സമുദായം, മതം, രാജ്യം എന്നിവയ്ക്കെതിരായി അധിക്ഷേപങ്ങളും അശ്ലീല പദപ്രയോഗങ്ങളും നടത്തുന്നത് ശിക്ഷാര്ഹമായ കുറ്റമാണ്. ഇത്തരം അഭിപ്രായ പ്രകടനത്തിന് ഐടി നയപ്രകാരം നിയമനടപടി കൈക്കൊള്ളുന്നതാണ്.