പാർലമെന്ററി സമ്പ്രദായത്തിലെ വെല്ലുവിളികൾ

നമ്മുടെ ജനാധിപത്യ ചട്ടക്കൂടിന്റെ മഹത്തായ കാതലിനെ ഉത്കണ്ഠാപൂർവം നോക്കിക്കാണുന്ന രീതിയിലേക്ക് മാറിയിരിക്കുന്നു. കേവലം രാഷ്ട്രീയ ഉപകരണങ്ങളായി ഗവർണർമാർ മാറുമ്പോൾ ജനാധിപത്യപരിപാലന പ്രക്രിയയിൽ അവരുടെ പങ്കിനെയും കടമകളെയും, ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളെയും, നിലവിലെ സാഹചര്യങ്ങളിൽ അവ എങ്ങനെയൊക്കെ ദുരുപയോഗപ്പെടുത്തുന്നുവെന്നതിനെക്കുറിച്ചും സമഗ്രവും ചിന്തനീയവുമായ ചർച്ചകള്‍ ശ്രദ്ധാകേന്ദ്രങ്ങളാകുന്നു. സാഹചര്യത്തിന്റെ ഗൗരവം മനസിലാക്കാൻ, നമ്മുടെ പാർലമെന്ററി വ്യവസ്ഥിതിയെ വിഭാവനംചെയ്ത ചരിത്രപരമായ വേരുകളാണ് നാം തിരയേണ്ടത്. ഭരണഘടനാ ശില്പികൾ ഗവർണർമാരെ ഭരണഘടനാ തത്വങ്ങളുടെ സംരക്ഷകരായി വിഭാവനം ചെയ്തു. ജനാധിപത്യ സംവിധാനത്തിന്റെ തടസമില്ലാത്ത പ്രവർത്തനം ഉറപ്പാക്കുന്നതിനുവേണ്ടിയായിരുന്നു അത്. കാലക്രമേണ, ഗവർണർമാരുടെ ലക്ഷ്യം വഴിമാറിപ്പോയ വഴിത്തിരിവിൽ നാം എത്തിനിൽക്കുന്നു. ഗവർണർമാരുടെ നിയമനവും പ്രവർത്തനങ്ങളും നിയന്ത്രിക്കുന്ന ഭരണഘടനാ വ്യവസ്ഥകൾ പരിശോധിക്കേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. നിയമനത്തിന് ഭരണഘടന ഒരു ചട്ടക്കൂട് നൽകുമ്പോഴും ഗവർണർമാരുടെ വിവേചനാധികാരം പലപ്പോഴും ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർത്തുന്നു. ദുരുപയോഗം ചെയ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഈ വിവേചനാധികാരം നമ്മുടെ ഭരണഘടനയ്ക്ക് അനുയോജ്യമാണോ എന്ന് പരിശോധിക്കാന്‍ കാലഘട്ടം നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.

ഇതുകൂടി വായിക്കൂ; കോണ്‍ഗ്രസ് തീരുമാനം വ്യക്തമായ വഴിതിരിയല്‍

ഗവർണർമാരെ രാഷ്ട്രീയ ഉപകരണങ്ങളായി കാണുന്നതിലാണ് കാര്യത്തിന്റെ കാതൽ. തീരുമാനങ്ങളുടെ നിഷ്പക്ഷതയെക്കുറിച്ചും അവ കേന്ദ്ര ഭരണകക്ഷിയുടെ താല്പര്യങ്ങൾക്കാകുന്നതും സമൂഹത്തിൽ ആശങ്ക സൃഷ്ടിച്ചു. അത്തരമൊരു പ്രവണത ജനാധിപത്യ ആദർശങ്ങളുടെ അടിത്തറയിൽ തന്നെ പ്രഹരമേല്പിച്ചു. എക്സിക്യൂട്ടീവ് അധികാരവും ഭരണഘടനാപരമായ കടമയും തമ്മിലുള്ള സന്തുലിതാവസ്ഥ പുനർനിർണയം നടത്തേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകതയും ഉയർത്തുന്നു. ചരിത്രപരമായ പൂർവാദർശങ്ങളെ വിച്ഛേദിക്കുകയും ഭരണഘടനാ തത്വങ്ങൾ സൂക്ഷ്മമായി പരിശോധിക്കുകയും നമ്മുടെ ജനാധിപത്യ സ്ഥാപനങ്ങളെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള സാധ്യതകൾ അന്വേഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സമഗ്രമായ ചർച്ചയാണുണ്ടാകേണ്ടത്. സാധ്യമായ പരിഷ്കാരങ്ങളെ നമ്മുടെ ഭരണഘടനാ ചട്ടക്കൂടിൽ നിന്നുള്ള വ്യതിചലനമായല്ല, നമ്മുടെ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ വികസിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആവശ്യങ്ങളുമായി അതിനെ യോജിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു ശ്രമമായി കാണണം. ഗവർണറുടെ വിവേചനാധികാരത്തിനുള്ള വ്യക്തമായ മാർഗനിർദേശങ്ങൾ, നിയമന പ്രക്രിയയിലെ സുതാര്യത, ഭരണഘടനാപരമായ പരിശോധനകൾ എന്നിവ കൂടുതൽ കരുത്തുറ്റ പാർലമെന്ററി സംവിധാനം പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നതിന് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. രാഷ്ട്രത്തിന്റെ അടിത്തറയായ ജനാധിപത്യ സ്ഥാപനങ്ങളെ ശക്തിപ്പെടുത്താനുള്ള കൂട്ടായ പ്രതിബദ്ധതയാണ് വേണ്ടത്. പാർലമെന്ററി സംവിധാനം ചരിത്രത്തിന്റെ സാക്ഷ്യമായി മാത്രമല്ല, കൂടുതൽ ശക്തവും ഉത്തരവാദിത്തമുള്ളതുമായ ഭാവിയിലേക്ക് നയിക്കുന്ന ഒരു വഴികാട്ടിയായി നിലകൊള്ളുന്നുവെന്ന് ഉറപ്പാക്കണം.

ഇതുകൂടി വായിക്കൂ; വര്‍ധിക്കുന്ന തൊഴിലില്ലായ്മയുടെ വര്‍ത്തമാനം

ഗുരുതരമായ പ്രതിസന്ധികൾ സൃഷ്ടിച്ചുവരുന്ന കേരളാ ഗവർണറുടെ നടപടികളിലെ ശരിയുംതെറ്റും ചർച്ച ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്. ഇന്ത്യയിൽ പ്രതിപക്ഷം ഭരിക്കുന്ന സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ ഗവർണർമാർ ഉയർത്തുന്ന വെല്ലുവിളികളുണ്ടാക്കുന്ന ഭരണ പ്രതിസന്ധികൾ കൂടുതൽ മനസിലാക്കുന്നതിന് ഇന്ത്യയുടെ പാർലമെന്ററി സമ്പ്രദായത്തിന്റെ ചരിത്രപരമായ പശ്ചാത്തലം പരിശോധിക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഗവർണർമാർക്ക് അനുവദിച്ചിരിക്കുന്ന വിവേചനാധികാരം മിക്കപ്പോഴും രാഷ്ട്രീയ ഇടപെടലിന് ഇടം നൽകുന്നതാണ്. പാർലമെന്ററി സംവിധാനത്തിന്റെ സമഗ്രത നിലനിർത്താൻ ഗവർണർമാരുടെ എക്സിക്യൂട്ടീവും ഭരണഘടനാപരമായ അധികാരവും തമ്മിലുള്ള സൂക്ഷ്മമായ സന്തുലിതാവസ്ഥ നിലനിര്‍ത്തേണ്ടതുണ്ട്. ഗവർണർമാരെ രാഷ്ട്രീയ ഉപകരണങ്ങളായി കാണുന്നത് ജനാധിപത്യ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ പ്രവർത്തനത്തെ ബാധിക്കും. ഗവർണർമാരുടെ ഭരണഘടനാപരമായ ഉത്തരവാദിത്തം സംരക്ഷിക്കുന്നതിനും രാഷ്ട്രീയ ദുരുപയോഗം തടയുന്നതിനും ഇടപെടല്‍അത്യാവശ്യമാണ്. ആത്യന്തികമായി, ജനാധിപത്യ സ്ഥാപനങ്ങളെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിലാണ് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കേണ്ടത്. ഗവർണർമാരുടെ അധികാരങ്ങളും ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളും പുനർനിർണയം നടത്തുകയും രാഷ്ട്രീയ ഉപകരണങ്ങളെക്കാൾ ഭരണഘടനാ മൂല്യങ്ങളുടെ സംരക്ഷകരെന്ന നിലയിൽ അവരുടെ പങ്ക് ഊന്നിപ്പറയുകയും വേണം. രാജ്യത്തെ പാർലമെന്ററി സംവിധാനത്തിന്റെ അഖണ്ഡത ഉറപ്പാക്കുന്നതിന് ജനാധിപത്യ തത്വങ്ങൾ ഉയർത്തിപ്പിടിക്കാനുള്ള പ്രതിബദ്ധത സമൂഹം തന്നെ ഏറ്റെടുക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഇതിനായി സമഗ്രവും വിശാലവുമായ ചർച്ച അനിവാര്യമാണ്. ചരിത്രപരമായ സന്ദർഭങ്ങളും ഭരണഘടനാ തത്വങ്ങളും പുനരവലോകനം ചെയ്യുന്നതിലൂടെയും പരിഷ്കാരങ്ങൾ നിര്‍ദേശിക്കുന്നതിലൂടെയും ജനാധിപത്യ സ്ഥാപനങ്ങളെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിനും പാർലമെന്ററി ജനാധിപത്യത്തിന്റെ സത്ത സംരക്ഷിക്കുന്നതിനും നമുക്ക് കഴിയണം.