കലാപങ്ങളൊഴിയാത്ത
തെരുവു പോലെയാണ്
രോദനങ്ങളൂറിക്കൂടി
വലിഞ്ഞു മുറുകുന്ന ഹൃദയം
ധ്യാനത്തിലമരാൻ
നീയെന്ന ബോധിവൃക്ഷ-
ത്തണൽത്തണുപ്പാണ്
നിശ്വാസം പോലെ
തലോടുന്നത്
കടുത്ത നിറച്ചാർത്തിലമർന്ന്
ഒരു വിലാപം
നെഞ്ചു തുളഞ്ഞു കയറുന്നു
ആകാശം നിറയെ
നക്ഷത്രങ്ങളുള്ള ഒരു രാത്രിയിൽ
വിലാപങ്ങളില്ലാതെ,
രോദനങ്ങളില്ലാതെ
എനിക്കെന്റെ പക്ഷിക്കുഞ്ഞിന്റെ
ചിറകു പറ്റി പറന്നുയരണം.
ഇവിടെ പോസ്റ്റു ചെയ്യുന്ന അഭിപ്രായങ്ങള് ജനയുഗം പബ്ലിക്കേഷന്റേതല്ല. അഭിപ്രായങ്ങളുടെ പൂര്ണ ഉത്തരവാദിത്തം പോസ്റ്റ് ചെയ്ത വ്യക്തിക്കായിരിക്കും. കേന്ദ്ര സര്ക്കാരിന്റെ ഐടി നയപ്രകാരം വ്യക്തി, സമുദായം, മതം, രാജ്യം എന്നിവയ്ക്കെതിരായി അധിക്ഷേപങ്ങളും അശ്ലീല പദപ്രയോഗങ്ങളും നടത്തുന്നത് ശിക്ഷാര്ഹമായ കുറ്റമാണ്. ഇത്തരം അഭിപ്രായ പ്രകടനത്തിന് ഐടി നയപ്രകാരം നിയമനടപടി കൈക്കൊള്ളുന്നതാണ്.